Nu hebben zelfs de dominee en zijn vrouw zich bij de hulptroepen aangesloten… Het is maandagmiddag en nog altijd smoorheet als hun bestelbus voor Freudenhof stopt. Nauwelijks hebben we handen geschud of zíj tilt twee grote emmers vol poetsdoeken en schoonmaakmiddelen uit de wagen, terwijl híj een weids gebaar maakt en vraagt: “Was soll Ich machen?” Alsof ze niet net een uur of vier onderweg zijn geweest vanuit Tirol!

Kijk, dat soort dingen went dus nooit. We staan perplex. Hulp die zó hard nodig is en zómaar ongevraagd zich aandient. En hoe…! Natuurlijk zijn alleen de lastigste klussen nog over. Al die dingen die niemand anders in de afgelopen maanden kon oplossen… Dominee Detlef weet er raad mee. Hij kijkt, denkt diep na, experimenteert, repareert – en helpt al doende probleem na probleem uit de wereld. Alexandra boent en poetst ondertussen de hardnekkige sporen van maandenlang renoveren weg. Ze zijn er. En ze blijven. De hele week. Wat een wonder!

Ondertussen rennen ook de twee elektriciens weer rond; de Roemeense schilderes; klusjesman Erwin natuurlijk en onze Barneveldse vrijwilliger. A1 komt langs voor de Wifi; een aanhangwagen vol afval wordt afgevoerd; bij Ikea laden we twee stapelbedden en vijf matrassen in; de naaimachine snort; bessenstruiken worden geplant; de speeltuin ingericht. En het is warm, heel erg warm.