Harold mag zo nu en dan wat van onze belevenissen delen in het Reformatorisch Dagblad. Deze week is dat dit verhaal:

Jokken uit vriendelijkheid

De column levert leuke reacties op. ‘Het zijn net Werkendammers, die Karinthiërs’,  appt onze goede vriend uit Werkendam. En een van de gasten die onlangs vertrokken is, mailt: ‘Wij lazen vandaag de column over de werklieden in Karinthië. Voor ons niets nieuws; wij hadden al ‘inside information’. Ik heb het idee, dat de volgende column zal gaan over ‘deadlines’, maaaaaaar ik kan het mis hebben.’
Helemaal bijzonder is het bericht van de gasten die we maandag verwachten in het laatste appartement dat we renoveren. Gelukkig lijkt het op tijd klaar te komen, maar we zijn wel verrast door en dankbaar voor alle begrip die uit het mailtje blijkt: ‘Zojuist lazen we de column van Harold Wilbrink in het RD. We vroegen ons al eerder af hoe het zou gaan met de renovatie. Omdat er geen nieuws op de blog kwam te staan, dachten we, dat er wellicht overuren gemaakt worden en we willen daar niet graag de oorzaak van zijn. Nu we in de krant lazen dat verbouwen in Karinthië toch wel een probleem kan zijn, dachten we dat we toch maar even contact moesten opnemen. Maandag hopen we naar Oostenrijk af te reizen, maar wij hebben nog wat speling. Als het voor u prettiger is als we een aantal dagen later komen en wat later weggaan, kan dat wel hoor.’
Afspraak is afspraak. Daar willen we ons koste wat het kost graag aan houden. Wie op vakantie gaat, kijkt daar -terecht- vaak lang van te voren al naar uit en daarom was de spanning hier groot, telkens als een appartement bijna klaar moest zijn.
We zijn zielsdankbaar dat het – vooral dankzij de hulp van mensen als Erwin, Wilko en Marjan – alle keren toch gelukt is (al stond niet altijd elk puntje op de i).  We weten ook dat je dit door allerlei omstandigheden niet altijd zelf in de hand hebt. Wat geweldig – en niet vanzelfsprekend – als mensen op zo’n hartelijke manier even laten merken dat ze daarin meeleven!