Wie niet eet, kan niet werken. En dus eten we. Alleen geen Oostenrijks brood, want Jeannette is de enige die dat lekker vindt.
De broodbakmachine die we van Opa & Oma kregen, lost dit probleem deels op. En verder behelpen we ons nogal eens met afbakbolletjes.
Matthias werkt er deze zaterdagochtend twee naar binnen, voordat hij gaat helpen met de renovatie in het appartementenhuis. Als ze op zijn, slaakt hij een zucht van verlichting. ‘Bah!’ moppert hij tegen Rachel. ‘Dat was echt niet te eten. Wát een klef spul!’
Rachel voelt nattigheid. ‘Je hebt ze zeker toch wel in de oven gedaan?’ informeert ze ongerust.
Met grote ogen kijkt haar broer haar aan. ‘In de oven? Moet dat dan?’
Hij heeft de rest van de dag weinig trek gehad, vertelt Matthias die avond aan tafel… Werken doet-ie evengoed als een paard. Samen met Harold haalt hij een heel appartement leeg, hij sloopt alle tegels uit een paar badkamers en helpt loodzware meubels naar Freudenhof brengen. Overgenomen van een Nederlands oud-kampioen wielrennen, die naar Karinthië is verhuisd. Ook deze prachtpiano!
Zo, die heeft een goede klank. En blijkbaar ook geen gebrek aan vakkundige bespelers. Hoop hem ooit een keer te mogen bewerken.
LikeLike
Haha, trap er niet in, Wolfgang. Die piano moet nog gestemd worden! Onze Matthias kan niet spelen, wel heel goed filmpjes van muziek voorzien…;)
LikeLike
Jazeker, Marlein! Als je goed eet, kun je ook hard werken, he;)?!
LikeLike
Dat opruimen doen ze snel 😉
LikeLike
En die naaimachine achter de vrachtwagen op de stoep, ook prachtig! Für Jeannette? Of was die niet voor jullie?
LikeLike
Jaja, Heleen. Dat juweel is voor mij. Maar quilten blijf ik natuurlijk met de hand doen!
LikeLike