‘Je moet een broek aan doen’, zegt Harold tegen Jeannette. ‘En laarzen. Kom es’ kijken wat we op ons terrein hebben…’
Na dagenlange regen is het nu een heerlijke septembermorgen, met zon en nevels rondom ons huis.
‘Is het leuk of niet leuk?’ wil Jeannette weten, als ze haar laarzen aantrekt.
‘Superleuk!’
Samen struinen we de berg naast het woonhuis op, dwars door manshoge struiken en brandnetels.
‘Heeft het soms met het ruisen van het bos te maken, terwijl het helemaal niet waait? Dat viel me gisteren op, toen ik buiten was.’
En ja, niet veel later staan we bij de oorzaak van het mysterieuze geruis. Waar Matthias vorig jaar al eens een mini-watervalletje ontdekte, brúist het water nu naar beneden. Een prachtig gezicht en een machtig geluid, dat je op grote afstand nog steeds kunt horen.

Foto’s maken blijkt lastig omdat de waterval van alle kanten overwoekerd wordt door struikgewas,  varens en boomtakken. Zo goed en zo kwaad als het gaat, volgen we de stroom omlaag tot in de buurt van het zwembad.
Boven het weiland hangen witte watten. De Ulrichsberg aan de overkant steekt er groen bovenuit, maar op de bergen in de verte ligt sinds gisternacht sneeuw.

Freudenhof – met het mooie, nieuwe balkon, dat Wilko & Marjan de afgelopen weken gemaakt hebben – ligt te stralen in de morgenzon. 

Na heel veel maanden zit de deur hier nu op slot. De laatste gasten zijn dinsdag vertrokken. Er valt nog steeds veel te doen, maar zodra wij naar boven gaan, is daar niemand meer. Een raar idee!
We  kijken dankbaar terug. Wat is het -voor een eerste seizoen- allemaal goed gegaan en wat waren het mooie maanden! We hebben ze feestelijk afgesloten met het bezoek van oma Wilbrink en tante Tiny: toerend door de Karawanken en bij zonsondergang uit eten op de Magdalensberg. En met het bezoek van de vrienden Evert en Frits: kruipend door onderaardse gangen en grotten vol vleermuizen en lopend langs de Abenteuer Wasserweg en door de Tscheppaschlucht.

Nu genieten we van de stilte. En hoewel we ondertussen aan de slag gaan met een heleboel grote en kleine klussen die nog wachten in het appartementenhuis, speelt het leven zich voorlopig wat meer in het woonhuis af.