Philomena woont met haar oude moeder, een hond, twee katten en vijfenveertig kippen aan een bergbeek in een smal dal. Elke zondag zien we haar in de kerk. Daar nodigt ze ons uit om eens langs te komen. Woensdagmiddag kruipen we met onze zevenen in de Volvo en daar gaan we, óp naar de Karawanken. Naar de kippen die in oude caravans wonen, naar het prieel waar we koffie drinken en Karinthische ‘Kuchen’ eten, naar de heldere beek die langs het erf stroomt. Philomena leidt ons rond, stelt ons voor aan Gustav de haan en aan Rudi de hond. Ze graaft een paar handenvol knollen op, zomaar uit het gras. Topinambur, noemt ze die. Ze stopt ze in een mandje en bakt er binnen verrukkelijke ‘puffen’ van. Die eten we met een pittige groentensaus uit Slovenië, dat op nog geen 10 km afstand ligt. Na afloop duiken wij iets verderop een ´Klamm´ in, een indrukwekkend ruige kloof met steile rotswanden aan weerszijden en bruisend bergwater in de diepte. We kronkelen via haarspeldbochten omhoog tot aan een romantisch wit kerkje. Langs de paden die de donkere bossen ingaan, staan waarschuwingsborden: hier wonen beren!