Het is alweer twee weken geleden dat het Leger des Heils -in het kader van herstelgericht werken en ontspannen- opnieuw in ‘der Zmuln’ arriveerde. Dit keer met een vooruitgeschoven eenheid van drie mensen: Nico, Wilchert en Gerrit. Met kwasten, verfrollers, accuboren en rolmaat in de aanslag stapten ze de Volkswagen Up! uit. Als een wervelwind trok het drietal door het appartementenhuis, een spoor van geverfde deuren, nieuwe vensterbanken, gesausde wanden achterlatend. Zo onderging appartement na appartement een metamorfose: geel-groene vloerbedekking maakte plaats voor antraciet-grijze vloeren. Oranje-bruine wandtegels werden stralend wit geschilderd. De hal boven was tot de komst van Gerrit, Nico en Wilchert zo ongeveer de lelijkste ruimte; nu hoort-ie bij de mooiste.

Aan het eind van elke middag poetste Gerrit zijn handen schoon, haalde de witte saus uit zijn baard en ging aan de slag in de keuken. Een uurtje later zette hij een maaltijd op tafel die een sterrenrestaurant niet zou misstaan. Toch waren de groenten aan Nico niet besteed vanwege zijn vitamine-allergie. Die afwijking heeft trouwens geen gevolgen voor zijn kracht en werklust, merkten we: Een oliekachel van zo’n 150 kilo verplaatsen, is voor hem een peulenschil en met wapperende paardenstaart zet hij de ene na de andere wand in de saus.
Voor Wilchert is niets onmogelijk. ‘Een houtkachel in de hal boven?’ ‘Natuurlijk kan dat.’ ‘Maar d’r moet toch een schoorsteen aan zo’n kachel vastzitten?’ ‘Dan gebruiken we gewoon het kanaal van de geisers die we van de wand gesloopt hebben.’
Ruim anderhalve week bleef het drietal. Wat was het fantastisch, zelfs zonder televisie en zware shag. Toen er maandag nog eens acht makkers bijkwamen, daverde de Zmulner berg des te meer. Van het geklus. En van de lachsalvo’s. Woensdagavond namen we afscheid van de eerste lichting, dankbaar voor het vele werk dat gedaan is, voor de mooie gesprekken, de gezamenlijke lol en de heerlijke maaltijden. Donderdagmorgen in alle vroegte reed de Up! met het Legertje der Helden weer richting Nederland, acht collega’s achterlatend die met dezelfde vaart verdergaan.

Het Leger is hier niet voor het eerst. Lezen hoe de eerste invasie verliep? Kijk hier!
Wordt vervolgd…