Als de kinderen van vele meters hoogte in vliegende vaart tussen de bomen naar beneden komen suizen, wrijven we onze ogen uit. Het bos vlak naast onze overwoekerde  tennisbaan schijnt te zijn veranderd in een oerwoud, compleet met heen en weer slingerende wezens die triomfantelijke kreten slaken! Frederik – een broeder uit de kerk in Apeldoorn – is aan komen waaien met zijn vriend Matthijs. De jongens hebben in Hongarije geklust en logeren op de terugweg een paar nachten bij ons. Ze helpen Rachel met haar huiswerk, zetten Maria’s bureau in elkaar en zorgen vooral voor veel gezelligheid. En avontuur niet te vergeten. Uit hun bestelbus trekken ze een ladder en enkele lijnen, waarmee ze een reuzenschommel in elkaar knutselen. Het ding werkt als een soort katrol waarmee ze elkaar om beurten omhoog -héél hóóg- hijsen waarna ze het touw plotseling laten vieren. Degene die in de schommel hangt stort dan een eind omlaag om vervolgens nog lang heen en weer te zwaaien tot duizelingwekkende hoogten. Maria, Matthias en Rachel mogen ook, en hebben de tijd van hun leven!