Afgelopen zaterdag, 20 augustus, arriveerden we in Karinthië. De Tengghof in Arriach, een boerderij waar we enkele keren eerder gelogeerd hebben, was nog bezet zodat we het weekend op een adres in de buurt doorbrachten.

We woonden de morgendienst in de kerk van Arriach bij en reden ’s middags naar Zmuln. Vlak bij ons nieuwe huis signaleerden we tot twee keer toe een ree. Het terrein van Freudenhof was meer overwoekerd dan ooit. Over de stille landweg wandelden we naar de Zmulnersee. Onderweg maakten we kennis met een van de buurvrouwen: een hartelijke dame met een oude Biegel en een jonge Berner Sennen waarmee Tobias meteen vriendschap sloot. Langs het pad lag hier en daar een platgereden kikker of muis, waar Rachel trouw een bloemetje bij achterliet. Het meer lag er verstild bij, met witte waterlelies die weerspiegelden in het water. Maria maakte artistieke foto’s; Matthias en Jelle zochten naar vis en Tobias sprong van elke steiger om een rondje te zwemmen en zich daarna voor de voeten van neef Jelle – die een weekje meegekomen is om te helpen- flink uit te schudden. Een onvergetelijke middag.