“Het weggaan wordt wel heel moeilijk, vrijdag”, peinst Linde treurig. En ja, wij vinden het ook waardeloos!

Het jaar 2021 was nog maar net begonnen, toen Linde’s vriendin Anna een mailtje richting Freudenhof stuurde: “In de Terdege heb ik met veel plezier het vervolgverhaal Jenthe gelezen. Ik ben op zoek naar leuk vakantiewerk en moest meteen aan uw vakantiehuis Freudenhof denken. Zouden jullie baat hebben bij een vakantiehulp in de komende zomervakantie? Kan een enthousiaste vriendin van mij ook mee als er veel werk is?”

Nou, veel werk was er wel. En dus stapten Anna en Linde begin deze maand op de trein naar Karinthië. Hoe ze het presteerden om vervolgens bijna in Berlijn te belanden, dat blijft onder ons, maar ergens rond middernacht kon Jeannette dit mooie stel dan toch inladen op de Hauptbahnhof van Klagenfurt. De dag daarna zouden ze eigenlijk bijtanken van hun avontuurlijke reis, maar ze stroopten gewoon de mouwen op, trokken paarse laarzen aan en boenden mee op de bodem van het zwembad. Daarin zouden ze in de weken die volgden dagelijks een frisse duik nemen, maar niet nadat ze wéér een appartement grondig gepoetst, een stoel geverfd, blad geblazen, informatiemappen gevuld of ramen gezeemd hadden.

Ze verzetten bergen werk en verkenden tussendoor het land, namen de kabelbaan, de fiets en het supboard, trokken baantjes in vier van de vele meren hier en gingen mee op bezoek en naar de jeugdvereniging. Ze aten Schnitzel en Käsespätzle en Apfelstrudel en Kaiserschmarrn. Écht fanatiek werden ze bij de talloze potjes Thirty Seconds die we met z’n allen speelden. Die keer dat Anna in een halve seconde alle richters van het Oude Testament opratelde, vergeten we niet gauw. En nog minder al die momenten waarop Linde met zwaaiende armen de omschrijving van een nieuw woord formuleerde – om wéér een potje te winnen:(! Bedankt voor de mooie tijd, Anna en Linde! En alle Goeds!

•