Dat we ons heerlijke huis, waaraan vooral opa in de loop der jaren zoveel op authentieke wijze heeft gerenoveerd, moeten achterlaten, bezorgt ons heel wat hartzeer. Gelukkig kunnen de vele mooie boekenkasten wél mee verhuizen. En natuurlijk dat prachtige kippenhok, met z’n idyllische ruitjes, z’n handige silo en z’n leuke nestkastje dat je van buitenaf kunt openen om elke morgen de verse eitjes eruit te vissen (al dan niet vanonder de dames die er op dat moment nog op zitten)!

Of… krijgen we dat loodzware hok niet over het tuinhek, langs de rozenboog én tussen het huis en het containerhok door naar de weg??? Kan nooit! roepen de meeste mensen. Oeps!

We zijn alle mannen dankbaar, die het gevaarte vrijdag toch op hun schouders namen, hoog optilden en onder ademloos toekijken van het publiek óver alle obstakels heen naar de weg wisten te brengen. Geen wonder dat er een luid applaus losbarstte! Het moet de nodige spierpijn, schrammen en blauwe plekken opgeleverd hebben en voorlopig is het nog niet in Oostenrijk, maar de grootste hindernis is genomen.