‘Frau Wielbrienk! Frau Wielbrienk!’
Of Jeannette even wil kijken naar de nieuwe schoorsteen in de Stubes Heimisch en Freundlich. Komt die zo op de goede plek?
Jazeker, prachtig…
Ze heeft net haar kwast met krijtverf weer ter hand genomen als een van de werklieden het zonovergoten terras op loopt.
‘Frau Wielbrienk?’
Of ze even kijken wil naar het isolatiemateriaal bij de fundering. Zit dat wat haar betreft op de goede hoogte?
Welja, waarom niet.
De man is nog niet weg, of nummer drie verschijnt.
‘Frau Wielbrienk?’
Of hij dat lint bij het gazon misschien even mag weghalen, zodat hij iets verder naar achteren kan rijden?
Tuurlijk, prima.
Door de open deur kijkt Jeannette Harold aan, die binnen grijnzend een wand van de spiksplinternieuwe Stube Herzlich staat te sauzen.
‘Waarom moeten ze mij steeds hebben?’
‘Omdat ik ze laatst een paar keer naar jou heb toegestuurd, haha.’
Er kijken twee gasten om het hoekje.
‘Wij komen jullie even helpen. Wat zullen we doen?’
‘Hélpen? Dóe-oen? Niks natuurlijk! Jullie hebben vakantie!’
Er valt niet over te praten. Voor we het weten, zet de één de deurtjes op de keuken van Herzlich en staat de ander met een roller vol witte saus bij de achtergevel. Zoonlief springt ook bij. En dat, terwijl hij in deze vakantie ook al voor zijn examen moet  leren. Hij klimt op een ladder en begint de muur schoon te maken.
De volgende avond lopen er weer andere gasten  binnen.
‘Ik ben alleen maar nieuwsgierig, hoor’, bekent de één.
Leuk juist, die belangstelling!
Of ze iets kan doen. ‘Valt er nog wat te naaien bijvoorbeeld?’
Nog geen uur later krijgen we een app van iemand uit onze kerkelijke gemeente: ‘Guten Abend, ich möchte gerne morgen früh von ca 8.30 bis 10.30 h zum putzen kommen. Passt dir das? Gut Nacht.’
We geloven onze ogen niet. Wat zijn we bevoorrecht met zoveel geweldige mensen om ons heen! Het is druk, ja. Harold staat tot in de kleine uurtjes te verven; Jeannette zit midden in de nacht achter de naaimachine. Het is behoorlijk spannend of we alles op tijd klaar krijgen, dat ook, ja. Maar we genieten ondertussen enorm van deze mooie meidagen, met spelende kinderen in de tuin, met vrolijke vriendelijke gasten overal en met een vakantiehuis dat elke dag mooier wordt. Hier de eerste – niet officiële;) – foto’s van Stube Herzlich.